Al enige tijd trek ik bijna dagelijks dezelfde joggingbroek en slobbertrui aan. Ik werk toch thuis, geen collega die me ziet. Maar is deze outfit wel zo bevorderlijk voor mijn productiviteit?
De thuiswerkmaatregel motiveert mij niet langer om nog iets fatsoenlijks aan te trekken. Slechts bij hoge uitzondering – zoals voor een Skype meeting – doe ik werkkleding aan. Het gemak om op te staan en een relaxte outfit aan te doen is gewoon te groot.
Toch hoor ik om me heen dat je veel beter wel fatsoenlijke kleding aan kunt doen, ook al werk je thuis. Het zou niet alleen voor je huisgenoten, maar ook voor jezelf een stuk prettiger zijn. Dat klinkt aannemelijk, maar ik ben vooral benieuwd wat de wetenschap hierover zegt.
Kleding en ons brein
Het effect van kleding op hoe je je voelt en gedraagt, wordt in onderzoekstaal enclothed cognition genoemd, oftewel ‘geklede cognitie’. Een complexe term die verwijst naar de invloed van kleding op ons brein, en daarmee ook op ons gedrag. Say what?
Stel, je associeert het dragen van een colbert met een sollicitatiegesprek, een belangrijke meeting of het geven van een presentatie. Onder deze associatie liggen meer abstracte concepten, zoals ‘optimaal presteren’, ‘zelfverzekerd zijn’ of ‘opperste concentratie’. Op het moment dat je het colbert aantrekt zou je volgens het principe van enclothed cognition de abstracte concepten die dit kledingstuk bij je oproepen gaan ‘belichamen’. Met andere woorden: de symbolische betekenis die je aan een kledingstuk hecht, triggert in jou allerlei psychologische processen en gedragingen die naar boven komen bij het aantrekken van het kledingstuk.
Een interessant fenomeen, toch? Als ik er zo over nadenk, associeer ik mijn huidige dagelijkse outfit niet echt met ‘schouders eronder en ervoor gaan!’. Morgen toch maar eens dat colbertje uit de kast halen.
Ter informatie: deze blog werd eerder gepubliceerd op NEMO Kennislink.